Wstęp. W dzisiejszym świecie postęp medycyny i technologii jest tak szybki i dynamiczny, że nie sposób sobie wyobrazić jakiegokolwiek zawodu medycznego, który nie wymagałby ustawicznej edukacji. Cel. Celem pracy było przedstawienie wartości kształcenia ustawicznego i jego znaczenia w środowisku pielęgniarskim. Materiał i metody. Badania ankietowe zostały przeprowadzone w okresie od kwietnia do maja 2014 r. w dwóch szpitalach (Poznań, Ostrów Wlkp.) na grupie 91 czynnych zawodowo pielęgniarek. Wyniki. Respondenci najchętniej biorą udział w kursach dokształcających i specjalistycznych, a także w szkoleniach wewnątrzzakładowych oraz samokształceniu. Korzyści wynikające z doszkalania to najczęściej większa autonomia na stanowisku pracy. Motywy, jakimi kierują się ankietowani w podjęciu decyzji o uczestnictwie w edukacji permanentnej, to osobiste przekonanie o konieczności aktualizacji wiedzy i konieczność poszerzania wiedzy spowodowana rozwojem nauk. Czynnikiem zniechęcającym jest natomiast brak własnych środków finansowych, dofinansowania. Wnioski. Respondenci chętnie biorą udział w kształceniu ustawicznym i wykorzystują zdobytą wiedzę w pracy zawodowej. Jednocześnie istnieje kilka czynników, które zniechęcają do udziału w edukacji.

Słowa kluczowe: kształcenie ustawiczne, kształcenie podyplomowe, pielęgniarki.