Wstęp. Dyskopatia jest przyczyną około 80% bólów kręgosłupa. Ból kręgosłupa lędźwiowego i rwa kulszowa utrzymujące się przez dłuższy czas pogarszają w znaczący sposób jakość życia i zmuszają do podjęcia decyzji o zabiegu operacyjnym. Zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowo‑krzyżowego kręgosłupa to najczęstsze przyczyny ograniczeń aktywności ludzi młodych i w wieku średnim. Wybór odpowiedniego postępowania terapeutycznego jest zadaniem trudnym i wynika z istnienia wielu metod i technik stosowanych w leczeniu zmian zwyrodnieniowych odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Cel. Celem badań była ocena skuteczności leczenia operacyjnego dyskopatii w zależności od stopnia nasilenia bólu. Materiał i metody. Materiał badawczy stanowiła grupa 100 pacjentów (43 kobiety, 57 mężczyzn), operowanych w oddziale Neurochirurgicznym Szpitala Wojewódzkiego w Tarnowie. Badania przeprowadzono przed i po zbiegu operacyjnym przy pomocy narzędzi: kwestionariusza ankiety, skali VAS. Wyniki. Po zastosowaniu leczenia chirurgicznego stwierdzono poprawę jakości funkcjonowania w życiu codziennym, a także obniżenie natężenia bólu u operowanych. Wnioski. Uzyskane wyniki we wczesnym okresie po operacji świadczą o dużej skuteczności leczenia operacyjnego dyskopatii.

Słowa kluczowe: dyskopatia, bóle krzyża, leczenie operacyjne.