Wieloaspektowe postępowanie w diagnostyce i terapii chorób śródmiąższowych płuc

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Weronika Ciećko, Marzena Zarzeczna-Baran, Ewa Bandurska

3 (60) 2019 s. 232–237
Kliknij aby wrócić do spisu treści

Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

DOI: https://doi.org/10.20883/ppnoz.2019.53

Fraza do cytowania: Ciećko W., Zarzeczna-Baran M., Bandurska E. Wieloaspektowe postępowanie w diagnostyce i terapii chorób śródmiąższowych płuc. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2019;3(60):232–237. DOI: https://doi.org/10.20883/ppnoz.2019.53

Śródmiąższowe choroby płuc (ang. Interstitial lung disease, ILD) stanowią niejednorodną grupę chorób obejmującą ponad 200 jednostek. Do najczęstszych i najbardziej znanych rozpoznań należą sarkoidoza oraz idiopatyczne włóknienie płuc. Każde z rozpoznań może mieć inną etiologię. Diagnostyka tej grupy chorób jest skomplikowana ze względu na występowanie podobnych objawów w różnych schorzeniach. Jednym z głównych objawów ILD jest duszność charakteryzująca się subiektywnością. Dlatego też, obok obiektywnych narzędzi diagnostycznych, należy brać pod uwagę także subiektywne narzędzia oceny zaawansowania choroby PROMs (ang. Patient Reported Outcomes Measures). Niezmiernie ważnym obiektywnym narzędziem diagnostycznym jest badanie klatki piersiowej za pomocą tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości (HRCT, ang. High-Resolution Computed Tomography). W części przypadków diagnoza może zostać postawiona na podstawie wyników HRCT i danych klinicznych. Do subiektywnych narzędzi stosowanych w diagnostyce i leczeniu ILD można zaliczyć skalę MRC, skalę Borga oraz kwestionariusz Dyspnea – 12.

Słowa kluczowe: choroby śródmiąższowe płuc, procedura diagnostyczna, narzędzia obiektywne, narzędzia subiektywne.



Copyright © 2006–2024 Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. Wszelkie prawa zastrzeżone