Wstęp. Według zaleceń WHO noworodkom urodzonym w dobrym stanie ogólnym drogą cięcia cesarskiego należy zapewnić bezpośredni kontakt z matką. W przypadku znieczulenia przewodowego powinien on trwać nieprzerwanie minimum jedną godzinę. Procedura ta jest często ograniczana ze względów organizacyjnych. Alternatywnym rozwiązaniem może być zapewnienie pierwszego kontaktu przez ojca. Stworzenie warunków do realizacji tej procedury i zachęcanie ojca do pozostania w kontakcie „skóra do skóry” z noworodkiem niesie wiele korzyści. Cel. Celem badań była ocena zapewnienia pierwszego kontaktu „skóra do skóry” u noworodków urodzonych w dobrym stanie drogą cięcia cesarskiego oraz udział ojca w jego realizacji. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w 11 warszawskich placówkach położniczych. Materiał gromadzono za pomocą obserwacji bezpośredniej, którą prowadzono od stycznia 2016 r. do grudnia 2017 r. Analizie poddano 196 obserwacji bezpośrednich. Wyniki. W większości szpitali zapewniony był pierwszy kontakt, lecz trwał on zbyt krótko i nie był realizowany według techniki „skóra do skóry”. Obecny był również ojciec, który mógłby realizować procedurę pierwszego kontaktu z noworodkiem. Wnioski. W większości przypadków obserwowano procedurę zastosowania kontaktu „skóra do skóry” u noworodków donoszonych, w dobrym stanie ogólnym, u których możliwe było zastosowanie tej procedury. Tylko u 25,52% przypadków zapewniono prawidłowo realizowany kontakt z matką. W większości przypadków zastosowano bezpośredni kontakt z matką, ale aż w 54,08% kontakt realizowano w nieodpowiedniej formie. W większości przypadków – 75,51% – w czasie wykonywania cięcia cesarskiego rodzącej towarzyszył ojciec, który mógłby brać czynny udział w zapewnieniu pierwszego, kontaktu „skóra do skóry”. Wyniki badań wskazują jednoznacznie na konieczność nadzoru nad realizacją obowiązujących zaleceń dotyczących pierwszego kontaktu „skóra do skóry”.

Słowa kluczowe: cesarskie cięcie, kontakt „skóra do skóry”, udział ojca, noworodek.