Ocena dawek promieniowania jonizującego dla osób narażonych zawodowo w diagnostyce radiologicznej

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Lucyna Kasprzyk, Mieczysława U. Jurczyk

2 (43) 2015 s. 106–111
Kliknij aby wrócić do spisu treści
106_2_43_2015.pdf
Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

Fraza do cytowania: Kasprzyk L., Jurczyk M.U. Ocena dawek promieniowania jonizującego dla osób narażonych zawodowo w diagnostyce radiologicznej. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2015;2(43):106–111.

Diagnostyka radiologiczna rozwija się od ponad stu lat, od momentu odkrycia przez Wilhelma Roentgena promieniowania X. Zagrożenia związane z jej zastosowaniem przez cały czas podlegają badaniom, a wnioski z nich wynikające wnoszą ciągle nowe rozwiązania dla pracy w kontakcie z promieniowaniem jonizującym. W niniejszym opracowaniu przedstawiono krótką charakterystykę wielkości fizycznych stosowanych w dozymetrii. Służą one określeniu wielkości przyjętej dawki (porcji) promieniowania w narażeniu zawodowym dla zatrudnionego personelu medycznego. Przedstawiono rodzaje dawek promieniowania jonizującego oraz omówiono sposoby ich określania. Przedstawiono dwie kategorie narażenia pracowników: A i B. Zaszeregowanie pracownika do określonej kategorii narażenia uzależnione jest od wielkości przeliczonej dawki promieniowania na organizm pracownika. Wprowadzenie pojęcia dawki granicznej pozwoliło uregulować prawnie sposób postępowania z pracownikiem w sytuacji, gdy przekroczy ustaloną dawkę graniczną. Dalej omówiono wpływ promieniowania jonizującego na żywy organizm w kontrolowanej działalności zawodowej. Istnienie dwóch różnych teorii opisujących wpływ promieni jonizujących na zdrowie powoduje, że wnioski wynikające z obserwacji i badań nie są jednoznaczne. Omówiono prawdopodobieństwo wystąpienia chorób zawodowych w zależności od wielkości przyjętej dawki promieniowania, co może mieć związek z pracą w promieniach jonizujących. Przedstawiono także częstość pojawiania się chorób zawodowych w ostatnich latach, dla osób pracujących w diagnostyce radiologicznej. Podstawową zasadą stosowaną w ochronie radiologicznej jest zasada ALARA, zgodnie z którą należy przestrzegać zasad prawnych, które regulują pracę w warunkach mogących mieć szkodliwy wpływ na zdrowie. W przeciwnym wypadku ich nieprzestrzeganie może doprowadzić do uszczerbku na zdrowiu pracownika. Sprzęt używany w diagnostyce radiologicznej jest coraz wyższej jakości. Wynikiem stosowania sprzętu wyższej generacji jest podniesienie bezpieczeństwa pracownika zatrudnionego w narażeniu na promieniowanie jonizujące. Nadal należy dążyć do skutecznej poprawy jakości dokonywanych pomiarów dozymetrycznych. Badania te dotyczą zarówno środowiska pracy, jak i indywidualnych pracowników.

Słowa kluczowe: narażenie zawodowe, dawki promieniowania, diagnostyka radiologiczna, ekspozycja zawodowa na promieniowanie.



Copyright © 2006–2024 Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. Wszelkie prawa zastrzeżone