Farmakoekonomiczny aspekt depresji

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Natalia Marcińczyk, Mateusz Maciejczyk, Edyta Rysiak, Ilona Zaręba, Michał Rutkowski, Karolina Kilen

3 (44) 2015 s. 214–217
Kliknij aby wrócić do spisu treści
214_3_44_2015.pdf
Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

Fraza do cytowania: Marcińczyk N., Maciejczyk M., Rysiak E., Zaręba I., Rutkowski M., Kilen K. Farmakoekonomiczny aspekt depresji. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2015;3(44):214–217.

Według szacunków WHO, na depresję cierpi już 350 mln ludzi na całym świecie. W Polsce, najwięcej środków finansowych NFZ przeznacza na leczenie stacjonarne, obejmujące opiekę psychiatryczną i terapię uzależnień. W 2013 na świadczenia w tej grupie wydano łącznie 114 824 490 zł. W 2014 r. wydatki związane z niezdolnością do pracy spowodowaną epizodem depresyjnym wyniosły 320 177,7 tys. zł, natomiast całkowity koszt niezdolności do pracy z tytułu nawracających zaburzeń depresyjnych wynosił 441 798,3 tys. zł. Aby ograniczyć koszty leczenia depresji niezbędne jest wprowadzenie zmian w schemacie leczenia tej choroby. Korzystnym z punktu widzenia farmakoekonomiki wydaje się wdrożenie farmakoterapii monitorowanej stężeniem leku, analiz kosztów–efektywności, badania polimorfizmów genetycznych, czy też aktywnego monitoringu.

Słowa kluczowe: depresja, farmakoekonomika, efektywność leczenia.



Copyright © 2006–2024 Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. Wszelkie prawa zastrzeżone